Haar moeder

Esthers moeder, Jessica, moet haar vijf kinderen in haar eentje zien groot te brengen. De vader verliet haar nog voor de bevalling van haar jongste zoon.
Ze heeft geen vast werk, maar verdient de kost door klusjes te doen bij andere mensen (bv. poetsen) of door als dagarbeider grachten te graven. Als ze wat geld heeft gespaard, koop ze een paar stengels suikerriet aan, kapt die in stukken en verkoopt ze op de markt. Alles samen verdient ze maar een paar euro's per week. Vanuit de overheid krijgt ze geen steun (geen kinderbijslag, geen werkloosheidsuitkering, ...). 

Haar eigen moeder bracht haar ook in haar eentje groot. Ze wou zelf graag leerkracht worden, maar kreeg nooit de kans om naar school te gaan. De geschiedenis lijkt zich nu te herhalen, want ook haar dochter Esther gaat niet naar school. 

​

Esther niet naar school

Schoolgeld, een uniform, schoenen en zelfs schriften zijn voor Esthers moeder zo goed als onbetaalbaar. Haar kinderen één keer per dag te eten geven en twee van hen naar school sturen, is al een enorme financiële uitdaging. Op sommige dagen is er geen werk voorhanden. Dan verdient ze niets en heeft het gezin geen eten. Als er iemand dringend naar de dokter moet, moeten de kinderen geld bedelen bij mensen in de buurt.

​

Maar de eerste financiële drempel om Esther naar school te kunnen sturen is het geboortecertificaat. Zonder dit document kan je je niet inschrijven op school. De aanvraag daarvan kost geld. Je moet onder meer een pasfoto laten nemen. Alles samen kost dit haar moeder zo'n € 13. Die heeft ze niet. Het eten voor het gezin en het huurgeld van hun klein huisje slorpen haar weinige inkomsten meteen op.  

​

Esther’s moeder zou haar heel graag laten studeren, om haar een betere toekomst te schenken, net als andere kinderen, maar het lukt niet. Dit doet pijn. Ze zou zo graag zien dat Esther haar eigen onvervulde droom kan verwezenlijken: leerkracht worden. Dan wordt de vicieuze cirkel van ongeschoolde moeders eindelijk doorbroken.

 

Esther blijft nu dus thuis. Als haar mama uit werken is neemt ze heel was klusjes in huis over: eten maken, vegen, de afwas doen, water halen aan de bron (1 uur stappen!), boodschappen doen, op babybroer Daniely passen, enz. 

​

Als haar twee oudere broers thuis komen van school, vraagt Esther meteen wat ze die dag geleerd hebben. De broers halen dan een houten plankje boven en leren haar het alfabet en een paar eenvoudige rekensommen. Zo voelt Esther zich toch even in de klas. Maar ze heeft honger naar meer... Als ze haar broers en haar vriendinnen 's ochtends ziet vertrekken naar school terwijl zij alleen achter blijft wordt ze heel somber. Dit doet pijn...

​

Esther wel naar school

Het Maendeleo Jeugdcentrum kwam het gezin op het spoor. Br. Venance, de verantwoordelijk van het centrum ging bij het gezin langs om samen oplossingen te zoeken. De kinderen kunnen nu dagelijks in het centrum terecht voor een warme maaltijd. Da’s al een zorg minder voor hun moeder. Maendeleo betaalt momenteel de schoolkosten van Esther, zodat ze kan studeren. Zo krijgt ze toch dezelfde kansen als haar broers en gaat haar grote wens in vervulling: studeren om later leerkracht te worden!