Hoewel de minimumleeftijd om te trouwen in Tanzania voor jongens en meisjes in 2016 werd gelijkgesteld op 18 jaar, worden 3 op 10 meisjes nog steeds uitgehuwelijkt wanneer ze nog kind zijn.
In arme gezinnen komen kindhuwelijken dubbel zo vaak voor.

Ouders die hun eigen kroost nog nauwelijks in hun basisbehoeften kunnen voorzien (eten, drinken, gezondheidszorg,...), kiezen er vaak noodgedwongen voor om één van hun dochters uit te huwelijken.
Eens getrouwd, is hun dochter immers niet langer financieel ten laste van hun eigen gezin. De partner en zijn schoonfamilie dienen er dan voor te zorgen dat het meisje niets te kort komt.

Ouders nemen deze beslissing vooral vanuit een overlevingsstrategie voor hun eigen gezin, eerder dan vanuit culturele tradities. 
 
Het overgrote deel van de meisjes dat trouwt, gaat niet langer naar school. Het huwelijk betekent meestal het definitieve einde van de schoolcarrière. 

Heel wat gedwongen kindhuwelijken houden niet lang stand. Als het meisje er alleen voor komt te staan, kan ze niet meer bij haar schoonfamilie terecht, maar vaak ook niet meer bij haar oorspronkelijk gezin. Als alleenstaande ongeschoolde tienermoeder is het dan erg moeilijk om het hoofd boven water te houden. Het Wasichana project van het Maendeleo Jeugdcentrum geeft deze meisjes nieuwe toekomstkansen.